Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Biscutella laevigata & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Erbo-de-sièis-ouro(-lisco)

Biscutella laevigata

Brassicaceae Cruciferae

Autre noum : Erbo-pinello.

Nom en français : Biscutelle commune.

Descripcioun :
Aquesto erbo-de-sièis-ouro, au nostre vèn en mountagno ounte èi pulèu coumuno dins li roucaio secarouso. Li fueio soun pelouso mai pas gaire retaiado au contre de Biscutella lima que trachis pu bas dins li colo. Pòu mounta fin qu'à 2600 m.

Usanço :
Se chabis de poucioun d'erbo-de-sièis-ouro censado ajuda à " encarna sa founso persounalita " o pulèu à ... se faire couiouna.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Biscutella
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae

Ordre : Brassicales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1,4 à 1,8 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à Avoust

Liò : Tepiero seco - Roucaio
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuroupenco-Cèntre-Sud
Ref. sc. : Biscutella laevigata L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Biscutella laevigata & Taraxacum officinale

ges
ges
ges
ges
ges
R
C
C

Coumpara Erbo-de-sièis-ouro(-lisco) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò